ویروس HPV یا پاپیلوم انسانی ، ویروسی است که بیش از 100 نوع از آن شناخته شده که 40 تیپ آن می تواند در ناحیه ضایعات پوستی(زگیل) ایجاد کند. این ویروس بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می یابد. این ویروس دارای دو نوع کم خطر و پر خطر است.
انواع کم خطر این ویروس بیشتر زگیل ها و ضایعات پوستی را در نواحی مختلف بدن ایجاد می کنند (توده غیرطبیعی و اغلب غیر سرطانی بر روی پوست)
انواع پرخطر می تواند ضایعات پیش سرطانی (یعنی نواحی دارای بافتهای غیرطبیعی) یا سرطان در ناحیه دهانه رحم، مقعد، واژن،دهانه رحم و آلت تناسلی در آقایان ایجاد نماید.
اکثر مردان و زنانی که دچار این ویروس هستند از این موضوع بیاطلاع میباشند، زیرا در بدن آنها علائمی ایجاد نمیشود.
راههای ابتلا به ویروس HPV
ابتلا به این ویروس می تواند از طریق برخورد جنسی واژینال، مقعدی، دهانی و یا حتی تماس سطحی پوست بدون دخول هم منتقل شود. این ویروس می تواند از فرد بدون علائم به شریک جنسی منتقل شود.
گرچه در مطالعات معدودی که انجام شده این ویروس را توانسته اند از آب استخر و سطوح آلوده جدا کنند ولی آیا ویروس HPV که در این مناطق وجود دارد، قابلیت انتقال را دارد یا نه؟ هنوز این موضوع به طور قطعی اثبات و ثبت نشده است.
پیشگیری از بیماری HPV
حفظ رابطه تک پارتنری
در روش های پیشگیری از ابتلا این ویروس، مهم ترین نکته حفظ رابطه تک پارتنری است.
استفاده از کاندوم نمی تواند از ابتلا به ویروس HPV جلوگیری نماید.
واکسیناسیون
یکی از راه های دیگر ، واکسیناسیون است.سه واکسن وجود دارد:
Gardasil (واکسن ۴ ظرفیتی)
Cervarix( 2 ظرفیتی)
یک واکسن( ۹ ظرفیتی)
که هر سه در برابر عفونت اولیه با انواع HPV 16 و 18 که شایعترین علت سرطان دهانه ی رحم هستند، محافظت می کند.انواع ۴ و ۹ ظرفیتی علاوه بر نوع ۱۶ و ۱۸ ، از انواع دیگری از hpv هم پیشگیری میکنند.
تزریق واکسن hpv از سن ۱۱ تا ۱۳ سالگی در دختران و پسران توصیه می شود.
بهترین زمان تزریق واکسن زمانی است که قبل از شروع اولین رابطه جنسی باشد. عارضه ای که دارد شامل درد، قرمزی و تورم محل تزریق شایع است.
روشهای درمان ویروس HPV
روش های درمانی ویروس HPV براساس تعداد، نوع، اندازه ، محل ضایعات، تحمل بیمار و هم چنین امکانات موجود و تجربه ی پزشک بسیار متفاوت است.درمان قطعی و نهایی برای رفع خود ویروس HPV از بدن وجود ندارد.سیستم ایمنی فرد با گذر زمان ویروس رو غیر فعال می کند .البته در مواردی که ضایعات زگیل ایجاد میشود و یا متخصص زنان لازم میداند با تجویز پروتکل های تقویت سیستم ایمنی به تسریع بهبود فرد کمک میکند.اما زمانی که با توجه به نوع ویروس اچ پی وی شخص دچار ضایعات پوستی (زگیل تناسلی) میشود باید درمان را شروع کند که روش های درمانی زگیل تناسلی براساس تعداد، نوع، اندازه ، محل ضایعات، تحمل بیمار و هم چنین امکانات موجود و تجربه ی پزشک بسیار متفاوت است.
برخی از این روش های درمانی عبارتند از: لیزر، فریز یا کرایوتراپی و استفاده از محلول های اسیدی، داروهای متفاوت و… که به صورت موضعی استفاده می شود.
لیزر : لیزر دی اکسید کربن برای وجود مقدار زیادی زگیل ایجاد شده در مجاری ادرار یا واژن مفید و کاربردی است.
جراحی : در بعضی مواقع جراحی لازم است که توسط یک متخصص و تحت بیحسی موضعی انجام شود. این کار معمولا برای مقادیر زیادی زگیل های برجسته، بزرگ و گل کلمی انجام می شود. این جراحی با لیزر یا تیغ جراحی قابل انجام است