سلولیت به ناهمواری های سطح بدن در قسمت هایی از بدن مانند کشاله های ران، شکم و باسن اطلاق می شود. سلولیت بیشتر در میان زنان نوجوان و بزرگسال رایج است. سلولیت یک بیماری محسوب نمی شود و عوارض بدی برای بدن ایجاد نمی کند اما می تواند ظاهری نا زیبا ایجاد کند.
سلولیت تنها در خانمهایی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند وجود ندارد ، بلکه زنان لاغر و یا آنهایی که از وزنایدهآلی برخوردارند نیز ممکن است سلولیت داشته باشند. تقریبا 85 درصد خانمهای بالای 20 سال در سراسر دنیا با هر نژاد و رنگی از رسوب نا خواسته این چربیها شکایت دارند. در واقع سلولیت شرایط فیزیولوژیکی است که دارای علت شناسی های چندگانه ای است .
علل تشکیل:
سلولیت در اثر اختلال در رشته های اتصال دهنده ای که بین بافت چربی قرار گرفته اند و پوست را به ماهیچه های زیرین اتصال می دهند رخ می دهد. در واقع زمانی که سلولهای چربی بزرگ و انباشته می شوند پوست را به خارج هل می دهند، در حالی که رشته های محکم اتصال دهنده، پوست را به داخل می کشند و این حالت باعث به وجود آمدن برآمدگی و فرورفتگی در پوست می شود.
عدم تحرک و ورزش نکردن: تحرک و ورزش باعث بهبود خون رسانی به بافت چربی زیر پوستی و سوخت و ساز بهتر چربیها میشود.
ژنتیک: بدین معنی که اگر مادر شما سلولیت دارد شما هم احتمالا این فرورفتگیهای بد شکل را در اندامهای خود خواهید یافت.
نوشیدن ناکافی آب: توصیه میشود روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.
خوردن غذاهای چرب و ناسالم از نظر تغذیهای
سیگار کشیدن
جریان ناکافی سیستم لنفاوی
جریان ناکافی خون در ناحیه زیر پوستی
پیروی از رژیمهای غلط غذایی به منظور لاغر شدن
درمان
بدیهی است درمانهای گوناگونی برای سلولیت در سرتاسر دنیا با بکارگیری تجهیزات و انواع کرمها و لوسیونها و اعمال جراحی در حال انجام است . گزارشاتی مبنی بر درمانهای لیزر روشهای لیپوساکشن . آنزیم درمانی . داروهای خوراکی. درمان التراسوند و درمانهای الکتریکی رایج را میتوان عنوان نمود .ساده ترین راه حل را معمولا با بکارگیری درمانهای ترکیبی مثلا یک نمونه رژیم کاهش وزن به همراه تمرینات ورزشی مناسب و ماساژهای مخصوص را میتوان نام برد . و اگر این سوال پرسیده شود که آیا درمان صددرصد موثری در این زمینه وجود دارد پاسخ منفی است درعین حال بکارگرفتن روشهای مذکور در کنار هم میتواند اثر یکدیگر آنها را تشدید کند.